Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Η αίθουσα των αναμνήσεων



Πολλές φορές εκατομμύρια άνθρωποι αναρωτήθηκαν με το φαινόμενο του θανάτου και της ζωής μετά απ’ αυτόν. Καταστράφηκαν δάση ολόκληρα για το χαρτί και τόνοι μελάνι για να γραφτούν πολλά και διάφορα. Άλλα έχουν δόση αλήθειας αλλά καμία σχέση και άλλα είναι η αλήθεια.
Εγώ θα σας πω μια ιστορία που αν τη διαβάσετε στο τέλος της θα βρείτε μια μαγική συνταγή. Θα ξέρετε πως θα νικήσετε τον θάνατο και θα μάθετε τι υπάρχει μετά απ’ αυτόν.
Η λέξη θάνατος δεν γνωρίζω απ’ όπου έχει προέλθει και γιατί. Αυτό που γνωρίζω είναι πως δεν υπάρχει. Η ακριβέστερη λέξη για να περιγράψει το φαινόμενο αυτό είναι η αλλαγή κατάστασης. Αυτό όσο αφορά το υλικό μέρος του ανθρώπου το βιολογικό σώμα το οποίο θα διαχωριστεί σε αυτά που το συνέθεσαν και το καθένα με τη σειρά του επίσης.
Όμως ο άνθρωπος δεν είναι αυτό το σώμα. Δεν είναι ένα σώμα που έχει ψυχή αλλά ακριβώς το ανάποδο. Είναι μια ψυχή που έχει ένα σώμα.
Ένα σώμα γι αυτή τη διάσταση και τους αντίστοιχους κραδασμούς της. Αυτή η ψυχή είναι όμως άφθαρτη κι αυτό είναι ένα κοινό σημείο αναφοράς όλων των θρησκειών σ’ αυτό τον κόσμο.
Η ψυχή αποχωρίζεται το σώμα που χρησιμοποίησε όταν κριθεί πως δεν είναι πλέον απαραίτητο καθώς έφτασε η στιγμή να μεταβεί σε άλλες διαστάσεις για κάποιο συγκεκριμένο λόγο.
Η αποστολή σ’ αυτό το πλανήτη τελείωσε καλώς ή κακώς και ξεκινάει ένα άλλο ταξίδι στο αστρικό πεδίο πριν μεταβεί στη Πέμπτη διάσταση ή επανέλθει εκ νέου στη γη για μια άλλη αποστολή που συμπεριλαμβάνει ωστόσο και την κάθαρση της.
Ας τη συνοδέψουμε νοερά για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και λίγο μετά ή πολύ μετά ανάλογα με την προσκόλληση που είχε με την ύλη ενόσω ήταν μέσα σε ένα ανθρώπινο σώμα. Αν κατά τη διάρκεια της γήινης ενσάρκωσης της ταυτίστηκε με την ύλη, τα υλικά αγαθά, τις ανθρώπινες σχέσεις τότε η διάρκεια παραμονής στο αστρικό θα επιμηκυνθεί ώσπου να καταφέρει να αποβάλλει από πάνω της όλες αυτές τις προσκολλήσεις οι οποίες είναι πολλές φορές αν όχι πάντα υπεύθυνες για τη δυσκολία  να ανέλθει σε ανώτερες διαστάσεις. 
Αφού λοιπόν αποχωριστεί και τα υπόλοιπα σώματα με τα οποία ενδύεται και θα μιλήσουμε άλλη φορά γι αυτά ανέρχεται στο ανώτερο επίπεδο του αστρικού πεδίου για μια συγκεκριμένη εργασία η οποία θα καθορίσει και το επόμενο βήμα της. Θα μιλήσουμε και σε άλλο άρθρο με περισσότερες λεπτομέρειες αλλά εδώ θα σταθούμε στην αίθουσα των αναμνήσεων.
Η ψυχή οδηγείται αυτόβουλα μέσα σε μια αίθουσα στην οποία έχει τη δυνατότητα να δει όλες τις ενσαρκώσεις της τόσο τη τελευταία όσο και τις προηγούμενες και να κρίνει η ίδια τις πράξεις της. Θα διαπιστώσει κατά πόσο η πορεία της ήταν  ορθή για την εξέλιξη της και ευεργετική για τους ανθρώπους που ήρθε σε επαφή πάνω στη γη. Ανάλογα με τη πορεία που είχε και σε συνάρτηση με τις παλαιότερες ενσαρκώσεις που επίσης όπως είπαμε θα δει και θα αξιολογήσει θα γράψει το σενάριο για την επόμενη ενσάρκωση της.
Φυσικά ενδεχομένως να βρίσκεται ήδη στη τελευταία ενσάρκωση της κι αυτό θα γίνει εύκολα αντιληπτό. Στη περίπτωση αυτή πιθανόν να αναχωρήσει για ανώτερες διαστάσεις αναλαμβάνοντας κάποιο άλλο ρόλο ή να επανέλθει στη γη με αποστολή να βοηθήσει το ανθρώπινο γένος.
Η διαδικασία αναδρομής που λαμβάνει χώρα στην αίθουσα των αναμνήσεων είναι η πιο δύσκολη φάση και πολλές φορές επώδυνη αφού δεν υπάρχει αυστηρότερος κριτής απ’ εμάς τους ίδιους. Εδώ δεν υπάρχουν άλλοθι και δικαιολογίες για καμία γήινη πράξη που θεωρείται απορριπτέα.  Αυτές συνιστούν το λεγόμενο κάρμα που πρέπει να έλθει πίσω να πληρώσει.
Αν η πορεία στη γη ήταν γεμάτη αγάπη για το πλησίον τότε τα πράγματα είναι πολύ απλά και πολύ αισιόδοξα ενώ στην αντίθετη περίπτωση πολύ δύσκολα αλλά μη φανταστείτε ότι κάποιος κακός θεός θα γίνει τιμωρός μας ούτε ότι θα ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως. Εμείς είμαστε οι δήμιοι του εαυτού μας και πιστέψτε με δεν υπάρχει καμία κόλαση χειρότερη απ’ τη γη. Αν μπορείτε να φανταστείτε αυτό που μόλις σας είπα ίσως μπορέσετε να αντιληφθείτε πως είναι η ζωή σε εκείνα τα πεδία. Θα αποφύγω τη λέξη παράδεισος αλλά θα σας πω απλά πως είναι η πραγματική ζωή αφού αυτό που ζούμε εδώ είναι ένα θεατρικό σχολείο ενίοτε γεμάτο οδύνη και αβάσταχτο πόνο που όμως είναι συνέπεια δικών μας πράξεων σκέψεων και λόγων.
Αποφασίστε να αλλάξετε τρόπο ζωής αποφασίστε να δώσετε μόνο αγάπη. Αποφασίστε να μη ταυτίζεστε με γεγονότα, καταστάσεις, ανθρώπους και υλικά και όλα θα αλλάξουν.
Αυτή είναι η συνταγή για να βρείτε πάλι το δρόμο της επιστροφής στην ουράνια πατρίδα!

Σμιξιώτης Κωνσταντίνος για τις Αιχμές και Απόψεις


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα