Πολλές φορές θαυμάζουμε γύρω μας ανθρώπους που καταφέρνουν να διαχειρίζονται με ψυχραιμία τις προσωπικές τους καταστάσεις. Ανθρώπους με αξιοζήλευτη συναισθηματική σταθερότητα που μπορούν να διατηρούν την ηρεμία τους στα δύσκολα, να μην πανικοβάλλονται και με σύνεση να αντιμετωπίζουν τις αναποδιές της ζωής, τις «εξωτερικές πιέσεις», που συχνά μας απομακρύνουν απ’ αυτό που θέλουμε πραγματικά να είμαστε…
Όσοι δεν τα καταφέρνουν, ενώ υφίστανται αυτές τις πιέσεις, κινδυνεύουν με ψυχική και συναισθηματική εξάντληση. Απειλείται η συναισθηματική ισορροπία, διαταράσσονται οι προσωπικές σχέσεις, απομακρύνονται από τον ίδιο τους τον εαυτό. Όταν βρεθεί κανείς σε μια τέτοια κατάσταση ανισορροπίας καλό θα ήταν «να κάνει ένα βήμα πίσω» προκειμένου να πάρει μια απόσταση απ’ όσα συμβαίνουν και να επαναξιολογήσει τις καταστάσεις : Πρέπει να αναπτύξει μια προσωπική στρατηγική άρσης του διεξόδου, να βρει και να εφαρμόσει ένα σχέδιο δράσης!
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μείνουμε σε επαφή με τον εαυτό μας και τα συναισθήματα μας. Όσο δυσάρεστο ή επώδυνο κι αν είναι, χρειάζεται να αποδεχτούμε τις αντιξοότητες της πραγματικότητας, όπως αυτή διαμορφώνεται. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή δεν είναι εύκολη (έτσι κι αλλιώς…), κι ότι πρέπει κατά συνέπεια να είμαστε περισσότερο ρεαλιστές όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια δυσκολία. Ούτε στρουθοκαμηλισμός, ούτε υπεραισιοδοξία!